0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Survivor denildiğinde akıllara ilk gelen isimlerin başında şüphesiz Avatar Atakan olarak tanınan Çağan Atakan Arslan vardır. Ekranların sevilen simalarından biri olan Atakan Arslan Katarsis programının konuğu oldu. Gökhan Çınar’ın sorularını yanıtlayan Avatar Atakan’ın açıklamaları izleyenlerin yüreklerini sızlattı. Çocuk yaşlarında şiddet ve sevgisizliğe maruz kaldığını söyleyen ünlü sporcu annesinin dayak yediğini itiraf etti. 

Buyurun detaylara…

Aranızda Avatar lakabıyla bilinen Çağan Atakan Arslan’ı tanımayan kalmamıştır. İzleyenleri ekran başına kilitleyen Survivor yarışmasının sevilen isimlerinden oldu kendisi.

İlk kez 2016 yılında Survivor’a katılan Avatar Atakan o yıl şampiyonluğun da sahibi olmuştu. Ardından 2019 sezonunda yayınlanan Survivor’a katılmıştı.

2021 yılında düzenlenen Survivor Exxen Cup yarışmasında 3. olan ünlü sporcu 2022 Survivor All Star’da ise 9. olarak adaya veda etmişti.

Dövüş sporlarıyla adını duyurmayı başaran Avatar Atakan, ekranların sevilen isimlerinden biri oldu. Farklı yapımlarla karşımıza çıkan Avatar Atakan’ın büyük bir hayran kitlesi de var.

Başarılı sporcu, 2017 yılında Star Tv ekranlarında yayınlanan Söz dizisinde canlandırdığı ”Üsteğmen Zafer Yaman” karakteriyle oldukça dikkat çekmişti.

Sosyal medya paylaşımlarıyla ön plana çıkan Avatar Atakan aile hayatına dair sıkça paylaşım yapıyor. Avatar Atakan, Serap Korkmaz ile olan evliliğinden dünyaya gelen oğlu Leon Aslan Arslan’la olan fotoğraflarıyla beğeni topluyor.

Katarsis programında Uzman Psikolog ve yazar Gökhan Çınar’ın bu haftaki konuğu Avatar Atakan oldu.

Özel hayatına dair bilinmeyenleri ve hayatının kırılma noktalarını anlatan Avatar Atakan, oldukça zor bir çocukluk geçirdiğinden bahsetti.

Ünlü sporcunun anlattıkları izleyenlerin içini sızlattı diyebiliriz. Çocukluğunun sevgisizlikle geçtiğini dile getiren Avatar Atakan konuşurken duygusal anlar yaşadı.

İkinci kez baba olma heyecanını yaşayacak olan Avatar Atakan’ın anlattıkları ise şu şekildeydi:

“Beni kurtaran ve yok olmamı engelleyen şey spordu. Bir şeylerden kaçmaya kurtulmaya ve başka yerlere atmaya inanç olması gerekiyor şampiyonluğu yakalaması için. Benim doğup büyüdüğüm yerdeki arkadaşlarımın yarısı ya madde bağımlısı ya cezaevinde yada bu tarz işlerle ilgileniyor. ”

”Bunun bedelini fazlasıyla ödedim sıfır noktasından yine sıfır noktasına geldim. Hayat herkese nazik davranmıyor bize de davranmadığı gibi.’

“Kadıköy’de doğdum. Çocukluğumda 7 yaşından sonraki pek sarmadı. Hem babaannem dedemlerle, hem de annemlerle beraber büyüdüm. Hatırladığım şeyler genelde şiddetle kavga gürültüyle alakalı. Şiddetle alakalı sevgisizlikle alakalıydı. Evde mutlu bir an pek hatırlamıyorum. Bunlar bende hep travma olarak kaldı. ‘Sofrada niye tuz yok’ diye annem dayak yer.”

”Yüksek şiddetin olduğu bir ailede büyüdüm. Babamla görüşmüyorum, iyi diyemeyeceğim. Çok uzun süre sonra bir kere görüştüm o zaman ağlamıştım ama sonra yine o hissiyat kayboldu. Belki bir insanla beraber büyümeniz gerekiyor, bu olmayınca o sıradan bir insan gibi oluyor.”

“Anne baba olana ehliyet verilmeli yoksa biz travmalarla dolu bir toplumuz. Babam eve gelsin istemezdim, seyahate giderdi dönsün istemezdim. Annemi de yıllar sonra gördüm.”

”Ben gittim bir gün Anneler Günü’nde. Merak ettim bu kadar yıldır görüşmemiz neler oluyor diye. Duygu boşalması yaşadım çok ağladım. Sanki ona da kendime de haksızlık yapıldığını düşündüm o an. 2-3 saat ağlamışımdır neden böyle oldu diye. Kendimi bir yabancı yanında hissettim, bir boşluk benim için çok bir şey hissetmiyorum. Mutlu bir aile içinde büyümüş olsam başka şeyler olabilirdi, farklı hissedebilirdim kendimi.’

Sizin konu hakkındaki düşünceleriniz nelerdir?

Buyurun yorumlara…